M'n toekomst herinnerd...

Vorige week, slapend onder de blote sterrenhemel, had ik een droom. Een droom die zo echt was, dat ik me tijdens m'n droom afvroeg of de plek waarover ik droomde echt bestond of alleen maar in m'n droom. In m'n droom besloot ik dat die plek echt bestond. Ik was er immers al zo vaak geweest. Het is een plek, ergens midden in de stad, maar toch een groene oase. Altijd als ik daar kwam, wenste ik dat ik daar kon blijven. Dat ik daar kon wonen. Helaas voor mij; het was al bewoond. Door inspirerende en creatieve mensen, die hadden daar hun vaste stek. Ik voelde me altijd welkom, maar kon nooit lang blijven want ik was altijd onderweg...naar iets of ergens.
En nu was ik daar weer. En deze keer was iedereen verdwenen. De groep mensen die daar had gewoond was ergens anders heen gegaan. Mijn hart juichte. M'n gevoel vertelde me, dat ik voorbestemd was om hier te zijn. Dat het nu de tijd was. Ik kende de plek op m'n duimpje en had me al vele malen voorgesteld wat ik zou doen als ik daar een vinger in de pap had. Ik zou de energie zoals die was willen bewaren, maar ipv een gesloten gemeenschap zou ik het open willen maken.
Een mooie grote tuin, met eeuwenoude bomen, een vijver en 3 huizen, waarvan er 2 samenstaan. Ietsje verderop staat een rijtje (garage?)boxen, waar ateliers in gevestigd waren. Een oase van onverwachte rust, in het centrum van de stad. Daar een creatieplaats maken... een inspiratie-centrum! Voor iedereen, jan en alleman, die open wil komen staan voor de kunst van creatie. Een ieder die z'n ziel wil laten zingen en wil proeven hoe vrijheid smaakt. Gewoon, om harten te openen, om de poorten open te zetten naar de tuin van Eden; een hemelse plek die in ieder van ons bestaat, maar waar we het contact mee hebben verloren. In ons hart, waar we zo weinig tijd doorbrengen, maar wat een plek is, die ons alles geeft.
Een plek waar je vervulling kunt vinden in de bijzondere wereld van de creatieve inspiratie. Een plek waar je je ziel kunt ontplooien, waar je thuis kunt komen. Een plek waar iedereen leraar en leerling kan zijn. Een plek in het hart van de stad, in het hart van de mens in het hart van creatie.
In mijn droom, op die dag, bleek dat het centrum een bestemming zocht. Een bestemming en een creator en inspirator. Iemand die de roeping had om daar iets bijzonders te creëren. Iemand die de tijd, de drive, een plan en de wens had. Iemand die kon creëren, decoreren, doceren en anderen inspireren en motiveren. M'n bloed begon te gonzen, m'n huid te tintelen, m'n hart te juichen: Dat huis, dat was voor mij! En die iemand was IK!!
Want er moest ook iemand constant wonen, om het te bezielen. Precies waar ik van droomde, als ik niet droom. Eigenlijk was alles er al klaar voor om door iemand geadopteerd te worden. En ik dacht, wist, voelde in heel m'n wezen, dat dit was waarnaar ik m'n leven lang al onderweg was. Alsof de toekomst me riep. Alsof een deel van mij altijd al had geweten dat dit was wat ik zou gaan doen. Zoals een zaadje de vorm, de herinnering van de boom al in zich heeft en alleen nog maar tot zichzelf uit hoeft te groeien. Alsof het altijd al in de sterren heeft gestaan. Alsof ik eindelijk m'n plek in kon nemen. Ik herinnerde me ineens weer heel sterk hoe mijn toekomst eruit zou zien. Ik werd geroepen, wakker gemaakt. Alles wat tot nu toe in mijn leven was geweest, was een voorbereiding op dit. Geen enkele twijfel over mogelijk. Eindelijk kon het op z'n plek vallen.
Ik ken zelfs het bord al wat aan de ingang zal komen staan:

Welcome to Eden,
where sunlight dances
where flowers fall asleep
where trees dream
where your heart can follow the rythm of nothingness
where your spirit can rest in the arms of happiness
*


Inmiddels ben ik alweer een tijdje wakker.
En hoe langer ik wakker ben, hoe meer de droom vervaagd. Hoe onwerkelijker het allemaal lijkt. en natuurlijk is het ook onwerkelijk. Het was een droom. En toch kan ik me niet aan het gevoel onttrekken, dat wat ik nu als werkelijkheid ervaar, de eigenlijke droom is, en dat er ergens iets is, wat rustig afwacht tot ik eindelijk eens wakker word.